بهاالدین خرمشاهی از قرآن به حقیقت رسید

از حقیقت به طنز

از طنز به حافظ شیراز

بعد نوشت: حافظ، حافظه ماست

و ما به احترام حافظ، کلاه از سر برداشتیم

تا حافظ به کله طاس ما بخندد

شما را نمی دانم

در حافظه من هر چه هست «عنصری» است

به اضافه یک قاشق مربا خوری چنگیزخان یوشیج!

                  اکبر اکسیر