قرص...
مُسکن دیگری
در دهانم می گذارم
از پشت شیشه عینک
نگاه می کنم
مایوس کننده است
هیچ چشم اندازی
از پشت شیشه ها
زیبا نیست
جنگل با هر درختی که می میرد
لاغر تر می شود
و انسان با هر قرص
تنها تر.
علیرضا عباسی
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۱ ساعت 2:41 توسط م.کوچک
|