برای مردمی که وقتی برای فکر کردن ندارند، چه فکری می توان کرد؟

پ ن:
به نسل های بعد بگویید که نسل ما نه سرِ پیاز بود، نه تهِ پیاز..؛
نسل ما خودِ پیاز بود که هر که ما را دید، گریه کرد...  (یادم نیست از کجا شنیدم!)